بررسی رابطه التزام عملی به نماز با خویشتن داری جنسی دختران مطالعه موردی؛ دختران دبیرستانی شهر مشهد

این پژوهش، با هدف بررسی نقش نماز در سلامت دختران دبیرستان، رابطه التزام عملی به نماز را با خویشتن داری جنسی دختران دبیرستانی شهر مشهد مورد بررسی قرار داده است. روش پژوهش، از نوع توصیفی ـ همبستگی و جامعه آماری، کلیه دانش آموزان دختر دبیرستان های شهر مشهد در سال 1397بود که 300 نفر از آنها به‌ روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه خویشتن داری جنسی دختران، مقیاس نگرش و التزام عملی به نماز استفاده شد. با استفاده از روش های آمار توصیفی - فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد، ضریب همبستگی، رگرسیون چندگانه –داده ها مشخص شد و در ادامه با استفاده از آمار استنباطی-تحلیل واریانس چند متغیری- داده ها تحلیل شد. نتایج بیانگر آن است که؛ بین نگرش مثبت و التزام عملی به نماز با خویشتن داری جنسی دختران رابطهمعنی داری وجود دارد، همچنین نگرش مثبت و التزام عملی به نماز در بین رشته ها و پایه های تحصیلی مختلف دارای تفاوت معنی داری است همچنین خویشتن داری جنسی نیز در بین رشته ها و پایه های تحصیلی مختلف دارای تفاوت معنی داری است. واژه های کلیدی: نماز؛ خویشتن داری جنسی؛ دانش آموزان، دختر